Wounded Knee 

De tragiek van geschiedenis en hoop

Wellicht ken je het liedje “We Were All Wounded at Wounded Knee”. Een nummer uit 1973 van de Amerikaans-Indiaanse band Redbone. Achter deze song schuilt een tragisch hoofdstuk in de geschiedenis van de Verenigde Staten, dat zowel pijnlijk als inspirerend is. 

Goudkoorts en gelukszoekers

Vanaf de ontdekking van Amerika leefden de Europeanen en indianen relatief vreedzaam naast elkaar. Toen er een massa-migratie op gang kwam in de 17e eeuw werden de oorspronkelijke bewoners van Amerika verdreven door Europeanen die op zoek gingen naar land. De goudkoorts bracht één en ander in een stroomversnelling. Californië werd overspoeld door gelukszoekers die de indianen verdreven van hun geboortegrond (1848). Indianen verdedigden zich met geen ander doel dan het behoud van hun eigen land. 

Een gecompliceerde dans van culturen

Het bloedbad van Wounded Knee was de laatste grote gewapende strijd tussen de inheemse Amerikaanse bevolking en de kolonisten. Bijna 300 jaar lang vochten de indianen onder leiding van opperhoofden en krijgers, zoals Crazy Horse en Sitting  Bull tegen een Europese overmacht. Deze twee werelden botsten in 1890, toen de Lakota hun spirituele dans, de ‘Ghost Dance’ uitvoerden. Met hun geestendans wilden de indianen gestorven krijgers weer tot leven wekken, opdat deze hen konden helpen de kolonisten te verdrijven. In het jaar 1890, op 29 december, veranderde Wounded Knee in een donker toneel toen Amerikaanse soldaten probeerden de Ghost Dance te stoppen. Wat begon als een poging tot ontwapening eindigde in een tragedie. Niet bekend is wie het eerste schot loste, maar het resultaat was een bloedbad en de dood van meer dan tweehonderd Lakota Sioux, waaronder vrouwen en kinderen.

Littekens en overleving

Het bloedbad van Wounded Knee liet diepe littekens achter in de Lakota-gemeenschap. Maar ondanks het trauma dat ze hadden ervaren, weigerden de Lakota op te geven. Ze zetten hun strijd voort voor erkenning, gerechtigheid en behoud van hun cultuur. In de loop der jaren heeft de Lakota-gemeenschap vele moeilijkheden doorstaan, maar er is hoop. Een nieuwe generatie van Lakota-leiders en -activisten werkt samen om de erfenis van Wounded Knee levend te houden en te strijden voor sociale rechtvaardigheid en culturele revitalisatie. In 1973 was Wounded Knee opnieuw het toneel van een dramatische confrontatie tussen de overheid en de oorspronkelijke bewoners, die zich verenigd hadden in de American Indian Movement. Er kwam een compromis, dat geen stand hield; in 1978 viel de AIM uiteen.

Een leerervaring voor de toekomst

Wounded Knee is een herinnering aan de complexe en soms pijnlijke geschiedenis van de Verenigde Staten. Het geeft inzicht in de impact van culturele botsingen en het belang van wederzijds begrip en respect. Wounded Knee is meer dan alleen een tragische gebeurtenis uit het verleden. Het is een les over respect, verdraagzaamheid, hebzucht en macht.